atmen به معنی نفس کشیدن

فعلفعل ناگذر

[گذشته: atmete]|[گذشته کامل: geatmet]|[فعل کمکی: haben ]

صرف فعل

تنفس کردن

1.Er hat eine Erkältung und kann nicht durch die Nase atmen.
1.او سرما خورده و نمی تواند از بینی نفس بکشد.

2.Sie atmet ganz leise. Sicher ist sie eingeschlafen.
2.او کاملا به آرامی نفس می کشد. او باید خواب باشد.

کتاب Menschen سطح B1.1 ، درس 9