aufwachen به معنی بیدار شدن

فعلفعل ناگذر

[گذشته: wachte auf]|[گذشته کامل: aufgewacht]|[فعل کمکی: sein ]

صرف فعل

از خواب پریدن

1.Er braucht keinen Wecker, er wacht jeden Morgen vor 6.00 Uhr auf.
1.او به ساعت آلارم دار نیازی ندارد، او هر روز صبح قبل از ساعت 6 بیدار می شود.

2.Von dem Lärm bin ich aufgewacht.
2.از سرو صدا من بیدار شدم.

کتاب Menschen سطح B1.1 ، درس 11