ausreichen به معنی کافی بودن

فعلفعل گذرا

[گذشته: reichte aus]|[گذشته کامل: ausgereicht]|[فعل کمکی: haben ]

صرف فعل

کفایت کردن

1.Das Geld muss bis März ausreichen.
1.این پول باید تا [ماه] مه کافی باشد.

2.Seine Kenntnisse reichen für diese Arbeit aus.
2.دانش او برای این کار کافی است.

کتاب Menschen سطح B1.2 ، درس 8