vorkommen به معنی پیش آمدن

فعلفعل گذرا

[گذشته: kam vor]|[گذشته کامل: vorgekommen]|[فعل کمکی: sein ]

صرف فعل

1.Kein Problem. Das kann vorkommen.
1.مشکلی نیست. این می تواند پیش بیاید. [پیش میاد.]

2.So etwas ist mir noch nie vorgekommen!
2.چنین چیزی هیچ وقت برای من پیش نیامده‌است.

کتاب Menschen سطح B1.2 ، درس 9