streiken به معنی اعتصاب کردن

فعلفعل ناگذر

[گذشته: streikte]|[گذشته کامل: gestreikt]|[فعل کمکی: haben ]

صرف فعل

کار را متوقف کردن

1.Die Arbeiter streiken für höhere Löhne.
1.کارگران برای حقوق بیشتر اعتصاب کرده اند.

2.In manchen Ländern dürfen Beamte nicht streiken.
2.در برخی کشورها کارمندان دولت اجازه اعتصاب ندارند.

کتاب Sicher سطح +B1 ، درس 5