heilen به معنی درمان کردن

فعلفعل ناگذر

[گذشته: heilte]|[گذشته کامل: geheilt]|[فعل کمکی: sein ]

صرف فعل

درمان شدن

خوب شدن، بهبود یافتن

1.Die Verletzung ist schnell geheilt.
1.زخم به سرعت خوب شد.

2.Durch ein neues Medikament kann die Krankheit geheilt werden.
2.با دارویی جدید این مریضی میتواند درمان شود.

کتاب Sicher سطح B2.2 ، درس 5