knien به معنی زانو زدن

فعلفعل ناگذر

[گذشته: kniete]|[گذشته کامل: gekniet]|[فعل کمکی: haben & sein ]

صرف فعل

1.Die Decke war so niedrig, dass ich auf dem Boden knien musste.
1.سقف آنقدر پایین بود که من باید روی زمین زانو می‌زدم.

2.Sie kniete vor dem Altar und betete.
2.او در مقابل محراب زانو زد و نیایش کرد.

کتاب Sicher سطح C1.2 ، درس 4